GOOD LUCK MY *SUNGMIN

ผมก็ได้แต่หน้าชาสินะครับ
ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่ผมอยากจะร้องไห้
แต่ผมกลับไม่มีน้ำตาสักหยด
หรือจุดเริ่มต้นของผมเป็นคนไม่มีน้ำตา?
เวลารู้สึกอะไรเลยแค่วูบที่หน้า และชาตามตัว
ถ้าน้ำตามันไหลออกมาได้มันจะโล่งมากใช่มั้ยครับฮยอง?
ผมนะ..ทำให้พี่ต้องอึดอัดเสมอเลยนะ
ผมรู้ว่าพี่ตามใจผม แต่ที่พี่ไม่พูดก็ไม่ใช่ผมไม่คิดนะ
ฮ่าๆๆ ที่ผมบ่นๆให้พี่ฟัง มันก็เรื่องชีวิตประจำวันผมทั้งนั้นละ
พี่อย่าคิดมากเลย ผมอยู่มาได้ตั้งหลายปีขนาดนี้ มันชินแล้วละ
แต่เรื่องการตัดสินใจของผม
มันอาจจะเหมือนที่น้องเอล์ฟนัมเบอร์วันของผมว่าก็ได้
"แค่อารมณ์ชั่ววูบ" ผมยอมรับนะว่าผมเป็นแบบนั้น
คืนนั้นผมโยนซิมโทรศัพท์ทิ้งทั้งสองซิม แล้วก็เปลี่ยนเมลส่วนตัวครั้งที่แปด
ฮ่าๆๆ ที่พี่ว่าผมอุดหนุนฮอตเมล์บ่อยนะ ก็เพราะอารมณ์ผมทั้งนั้นละ
บางทีคนที่คุยกับผมคืนนั้นคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมคิดอะไร
แค่ปฏิกิริยาบางอย่างมันก็ทำให้ผมคิดนะ
และนั่นละครับ...ความสามารถพิเศษของน้องชายพี่
การเครียดกับเรื่องแค่บางรื่อง กก็สามารถเอาเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวมาผูกต่อกันได้
มหัศจรรย์สินะ...
ผมไม่ได้อึดอัดที่จะยืนข้างพี่และทุกคน
และผมก็ยังคิดเสมอว่าผมการที่ผมอยู่กับน้องเอล์ฟของผมนะมีความสุขที่สุดแล้ว
การที่ได้ทำให้ใครหลายคนได้รักซองมินฮยอง
ผมแปลกใจมากเลยที่น้องเอล์ฟคนนึงเปลี่ยนหัวเอ็มเพราะผม
ทั้งๆที่แต่ก่อนเค้าไม่ได้เมนซองมินด้วยซ้ำ
สิ่งเหล่านั้นมันทำให้ผมหลงตัวเองนะ ฮ่าๆๆ
แต่ก็นั่นละครับ
แม้จะเป็นการตัดสินใจแค่อารมณ์ชั่ววูบ
และถึงแม้จะยังไม่มีใครรู้ว่าผมตัดสินใจอะไรลงไป
ผมก็ยังจะขอเดินหน้า่ต่อ...
บางทีมาคิดดูแล้ว...
การที่ผมตัดสินใจแบบนี้ก็ดีแล้วละ
ในเมื่อฮยองและน้องๆอยากกลับมาสู่จุดเริ่มต้นกัน
ก็จะได้กลับกันอย่างสบายใจโดยไม่ต้องห่วงผมที่มีจุดเริ่มต้นไม่ใช่ที่นี่
ฮ่าๆๆ ก็บอกแล้วว่าผมเอามาเกี่ยวกันได้
ฮยองครับ ดูแลน้องๆดีๆ สามาชิกเก่าและสมาชิกใหม่
ผมเชื่อว่าฮยองทำได้ ทำได้ดีกว่าผมที่เอะอะอะไรก็เดือดไปวันๆซะอีก
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะครับ
ขอบคุณซองมินฮยองที่ผมยืมใช้ชื่อ
ผมเป็นซองมินที่แปลกๆ ฮ่าๆๆ แต่ซองมินยูแปลกๆคนนี้ก็รักพี่ที่สุดครับ

ลาก่อนจื่อฉือซาน^^

-------------------------------------------